Брейк ва Драм ва Бас Жанрҳои мусиқиҳои электронии замонавӣ
Мусиқии электронии замонавӣ бо жанрҳои гуногун, ки ҳар кадом хосияти хоси худро доранд, маъруф шудааст. Як жанри махсус ва хеле ҷолиб, ки дар солҳои 90-ум пайдо шуд, «Брейк ва Драм ва Бас» мебошад. Ин жанр дар асл хосияти идомавии мусиқии хореографии нав ва энергияи баланди ритмикумшударо дорост.
Брейк ва Драм ва Бас, ки баъзан бо номи «Брейкбейт» низ маълум аст, бо ритмҳои зуд ва амиқи баси хосаш маълум аст. Муҳимтарин хоссияти ин жанр дар таъриф ва истифодаи вазнхои вазнин (breakbeat) дар мазкур мусиқист. Баландии барномаи баси баракароркунанда дар асоси ин вазнҳои ултришударо истифода мебарад, ки онро бо холигӣ ва тамоми афарти вазнниозоишҳои дигар насб мекунад.
Мусиқии Брейк ва Драм ва Бас, заифонати худро бо таҳқиқи дунёи шодии инсон ва истодагарии муошират идора мекунад. Воқеаҳои мусиқии зинда, партиҳои рақс, ва суръатҳои баланд мусиқии ин жанрро ба яке аз ҷалбҳои сершумор табдил медиҳад. Инчунин, ин жанр бо технологияи навини продюсерии беназир ба раванди мусиқии ҷаҳонӣ пайваст гаштааст.
Таъсири ин жанр на танҳо дар маконҳои мусиқии электронӣ, балки дар фарҳанг ва ҳаёти ҳаррӯзи одамон таъсири амиқ доштааст. Мусиқанокарҳо ва писандон ин намуд мусиқиро бо рақсҳои динамикии худ такмил медиҳанд, ки ин ба одамон имконият медиҳад, то бо ритм ва аълои мусиқӣ муошират кунанд.
Брейк ва Драм ва Бас доимо дар назарияи визуалӣ ва мӯд, асли этнок, ва ҳатто кино занг мекунад, дар ҳоле ки барои тавлиди хӯрокҳои фаъоли мусиқӣ кӯмак мерасонад. Бисёре аз продюсерҳо барои эҷод кардани мадлияҳои нави муосир кӯшиш намоянд, ки бо ин ритмҳои густурда, сохтор ва аъло созиш диҳанд.
Волидон ва шодкорон, субҳи ки мизини ватанро бо овози Брейк ва Драм ва Бас пур мекунанд, гувоҳие бар шодии инсонҳоянд. Ин жанр, дар асл, намоди гиромидошти муҳити иҷтимоӣ ва фарҳангӣ мебошад, ки барои одамон имконият медиҳад, ки бо якдигар муошират кунанд, иҷтимоъ шаванд ва як дунёи нав боз кунанд.
Паҳншавии Брейк ва Драм ва Бас нишон медиҳад, ки мусиқӣ на танҳо овоз, балки рамзи муошират ва муҳаббат байни одамон аст, ки онҳо на танҳо худашон, балки ҷаҳони атрофи худро низ бо мусиқии худ змона мекунанд.